Lilypie Second Birthday tickers

çocukta yaparım kariyerde ;)

Merhaba herkese,
Hem iş kadını olup,hem ev hanımı hemde anne olmak ne kadarda zormuş.
Sabah 6da kalkıp hanımefendinin çorbasını ve yoğurdunu yapıp,tam giyinip süsleneyim derken Duru hanım çığlık çığlığa uyandım naraları atıyor...Bir kolumda Duru,diğer elimde de allık rujla süslenme çalışmalarını sürdürürken,Duru'nun izin vermediği anda baba uyandırılır,babanın uyku mağmurluğu geçmeden bebiş babaya tutuşturulur yada anneannesi bizdeyse itinayla anneanne uyandırılır... :) Birşekilde apar topar giyinip hazırlandıktan sonra iki lokmada kahvaltı yapılır hatta bazen oda yapılamaz tam evden çıkarken Tontiş doyasıya öpülür ve topuklu ayakkabılarla her an düşme tehlikesi geçirilerek servise koşturulur... :) Ama ana caddeye ulaşıldığında istif bozulmadan servise binilir.İşe gelirsin hoş beş lafladıktan sonra harıl harıl işe gömülünür...Telefonlar,mailler,toplantılar derken öğle yemeği saati gelir.Kurt gibi acıkmışımdır artık,kurt karnını doyurduktan sonra öğleden sonra yine aynı tempo.Artık pilin bitmek üzeredir.Tabi bu arada 20 kere ev aranır,anne delirtilir... :)
Ama durun bu işin başlangıç kısmıydı,o pil asla bitmemeli...Eve yine koşa koşa gelirsin çünkü evde küçük bir prenses beni beklemektedir.Hemen sarmaş dolaş olunup,yaramazlık peşinde koşulur.Yine herzamanki gibi şarkılı türkülü bir yemek yenilir,sonra yine oyun,kudurukluk ve uyku saati,dediğime bakmayın bizim uyku saatimiz falan yok.İşte macera bu saatten sonra başlıyor.3 hafta oldu işe başlayalı ve bu 3 haftada inanır mısınız bilmem ama toplam uykum herhalde 30-35 saati geçmez,gece boyunca 20-30 kere uyanıyoruz.Uyumuyor uyumuyor uyumuyor...Ama dün gece geç yatırdım,gece çayı,anasonlu tahıl karışımı ve emzirme operasyonundan sonra da sadece 2 kere uyandı.Öyle çok alışmışım ki geceleri kalkmaya nasılsa sabaha karşı en kötü ihtimal kalkar diye saati bile kurmamıştım,ee bizim fındık uyanmayıncada ben işe geç kaldım... :)
Bu gecede aynı taktiği uyguladım umarım yine tutarda bende doyarım şu hasret kaldığım uykuya.
Bu arada boş durupta el işi yapmadığımı sanmayın sakın,aslında çok şey yaptım ama fotoğraf çekmeye fırsat bulamadığım için sizlerle paylaşamıyorum.En kısa sürede toplu fotoğraflarını çekip sizlerle paylaşacağım.
Kuzucuğum 11 aylık oldu,zaman akııııp geçiyor,inanılır gibi değil.Şimdi doğum günü telaşı sardı beni her nekadar babası anlamaz desede yapmam lazımmm ...
En kısa sürede tekrar görüşmek dileğiyle..Sevgiler.

3 yorum:

  1. Bu tempoda birşeyler de yapabiliyorsun ya bravo sana:) Uykusuzluk çok zor gerçekten, umarım düzene girer.

    YanıtlaSil
  2. o pil bitmez,bitemez,bitmemeli....o kadar güzel anlatmışsın..hem anne hem ev hem iş ve kadın...allahım kolaylık versin...biz kadınlara...biraz da güç ve dirayet...sevgilerimi gönderiyorum...bol uykulu geceler diliyorum:))

    YanıtlaSil
  3. Marifetli Periciğim sizde bilirsiniz eli alışanın eli boş durunca kendini tuhaf hisseder.En kötü ihtimal örgü örüyorum Duru'nun yanında.Her nekadar yumaklarım rezil olsada

    Permarenciğim bitemiyor o pil cidden,Allah anne olunca o gücü kuvveti veriyormuş,hiçbirzaman uykuya çok düşkün biri olmadım ama bu kadar uykusuzluğa dayanabileceğimi de bilmezdim.

    Teşekkür ederim arkadaşlar.. :) 2.gün uyku uyumadı pek yine :(

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...