işe başladım diye durmak yok :)

Bugün işimde 2. günümde bitti,öyle 2. günüm falan dediğime bakmayın.3 yıldır aynı işyerinde çalışıyorum ama bizim Miniş dünyaya erken gelme kararı aldığından bu yana yani 1 yıldır ara vermiştim...Aslında evde oturmak hiç bana göre değil,işe başladım diyede inanılmaz mutluyum,ama aklım hep evde hep kuzumda.O çok mutlu anneannesiyle ama işte ana yüreği buymuş demekki... :(
İşime kaldığım yerden devam ettim şaşırtıcı bir şekilde,sanki 1-2 haftalık yıllık iznime ayrılmışta geri dönmüşüm gibi...Benim çalıştığım yerde yüzlerce kişi var ve az çok bende bu yüzlerce kişiyi tanıyorum.E tabi 1 yıl sonra görenin bebişte oldu soruları biter mi?2 gündür inanın sanki 70lik rakı bitirmiş sarhoş gibiyim herkese sabırla cevap vermekten :)))
Minişim beni özler diyordum ama eve geldiğimde anneannesi çalıyor,bizimki oynuyor,bana bakan yok,öyle uzaktan küçük bir gülücük o kadar.Aslında umduğumdan kolay oldu...

İşe başladım diye de el işlerimi hobilerimi bırakacak değilim tabiki.Ama biraz daha basite indirgedim,vakit buna yetiyor napalım...En küçük yeğenim Melisa'ya beyaz kuşlu olanı ve daha önce mankenliğimi yapan biraz daha büyük yeğenim Rengin'ede mor renkli olanı yaptım.zaten seri üretime geçtim bunlarda,hem basit hemde güzel bir hediye bence.Herkes çok beğeniyor ama daha kendime yapamadım o ayrı.Terzi kendi söküğünü dikemezmiş ya o hesap oldu benimkide.
Herkese sevgiler...